Το καλύτερο κομμάτι της δουλειάς μου δεν είναι ούτε το φαγητό ούτε ότι όλη την ώρα σουρτουκεύω τρώγοντας και πίνοντας. Κι όμως. Αυτό που πραγματικά δίνει γεύση στη μέρα μου είναι ότι με αφορμή την κοινή τρέλα για το φαγητό, γνωρίζεις υπέροχους ανθρώπους. Και ένας πραγματικά υπέροχα τρελός του φαγητού είναι ο Κωνσταντίνος, ο grand master παγωτατζής (όπως τον έχουν χαρακτηρίσει και θα συμφωνήσω) του Django Gelato. Ο Κωνσταντίνος θα είναι ο άνθρωπος που από εδώ και πέρα θα πρήζω για το πως να κάνω ένα γλυκό πιο φυσικό και πιο ηθικό (Κωνσταντίνε την έκατσες), καθώς έχει το εξής μαγικό: καταφέρνει να συνδυάσει τη μαθηματική λογική βλέπε κουτάκια του μηχανικού, με ένα αγνό πάθος για τις πρώτες ύλες. Τη μία θα τον ακούσεις να σου λέει για τις ψυχαναγκαστικές μετρήσεις που κάνουν για να προσδιορίσουν πόσα σάκχαρα έχουν οι φράουλες ώστε να υπολογίσουν με ακρίβεια τη σωστή ποσότητα ζάχαρης, και την άλλη θα δεις το πρόσωπό του να λάμπει όταν σου μιλάει για τα συριανά άγρια σύκα που μεγαλώνουν ανάμεσα σε θυμαριές και ρουφάνε την αλμύρα από το θαλασσινό νερό. Και αν αυτά τα συνδυάσεις με την πεποίθηση του ότι η ηθική είναι πάνω από το κέρδος, καταλαβαίνεις γιατί στο Django μιλάμε πραγματικά για μια νέα κουλτούρα παγωτού.
Στο Django Gelato η κουζίνα είναι ανοιχτή, μυρίζει φρεσκοψημένο φιστίκι και πεπόνι, ενώ τα μόνα που βρίσκονται εκεί, πέρα από κάτι περίεργα όργανα και μηχανήματα, είναι οι φυσικές πρώτες ύλες οι οποίες έχουν επιλεγεί μία προς μία. Τα φρούτα είναι ολόφρεσκα και εποχικά, από τη βιοκαλλιεργήτρια Δήμητρα Τσακίρη, το γάλα aπό το οικολογικό αγρόκτημα Λιβαδερού και τα αβγά βιολογικά και ελευθέρας βοσκής. Στο Django Gelato ο καφές και η ζάχαρη είναι ηθικής καλλιέργειας, οι σοκολάτες είναι Kakau, με πιστοποίηση fair trade, ενώ δε χρησιμοποιούν καθόλου βανίλια γιατί δεν έχουν βρει κάποια που να μην είναι προϊόν σκλαβιάς. Και αυτά είναι όλα όσα μπαίνουν στο παγωτό, αφού στο Django Gelato δε θα βρεις σκόνες, πάστες, βάσεις, συντηρητικά ή άλλα πρόσθετα.
Και θα μου πεις, αυτά είναι αρκετά; Όχι. Άλλωστε και τα πρώτα απόλυτα φυσικά σορμπέ που έφτιαξε ο Κωνσταντίνος το 2013, όταν ανέλαβε το παγωτατζίδικο της Σύρου που δούλευε από το 2005, με συνταγές που βρήκε σε βιβλία και στο internet, δεν τρωγόντουσαν. Πήρε πάρα πολύ μελέτη, πειράματα, δοκιμές και λάθη (μη ξεχνάς ότι μιλάμε και για μηχανικό) για να ανοίξει το πρώτο Django της Σύρου το 2016 και να έχουμε το αποτέλεσμα που υπάρχει σήμερα: παγωτό απόλυτα φυσικό που όμως θα κάνει τα σάλια σου να τρέχουν.
Τι δοκίμασα: Από κλασικές γεύσεις στην καλύτερή τους εκδοχή, μέχρι ιδιαίτερες signature εμπνεύσεις του Django, “που λες τώρα αυτό είναι καλό;” και spoiler alert, είναι. Αρχίζω με τα κλασικά και προχωράω στα πιο περίεργα. Σορμπέ απροσδόκητα κρεμώδη και βελούδινα, καμία σχέση με αυτό το ξενέρωτο κρυσταλλωμένο που έχεις στο μυαλό σου, αφού όλα, εκτός από το λεμόνι που περιέχει και μαρέγκα, έχουν μέσα μόνο το ίδιο το φρούτο και ζάχαρη. Το πεπόνι μύριζε ελληνικό καλοκαίρι, η φράουλα θύμιζε την πιο γλυκιά φράουλα που έχεις φάει ποτέ, ο ανανάς έβγαζε μια νοσταλγική παιδικότητα, ενώ το λεμόνι όπως και το γιαούρτι ήταν ιδανικά για να “ξεπλύνεις” ότι κι αν έχεις φάει πριν. Ανθόγαλα, υπέροχα γαλακτερό. Φιστίκι αιγίνης αλατισμένο, το οποίο το παίρνουν ωμό και το ψήνουν σε διαφορετικές θερμοκρασίες για να φτιάξουν το τέλειο μείγμα, μια από τις πιο δημοφιλείς γεύσεις του Django Gelato. Τρεις διαφορετικές σοκολάτες. Σοκολάτα καραιβικής, η πιο κλασικά σοκολατένια του γεύση. Σοκολάτα των Αζτέκων με καβουρντισμένα αμύγδαλα, που είναι και vegan αφού είναι με γάλα αμυγδάλου. Και σορμπέ πικρής σοκολάτας με chili, με τον εκρηκτικό συνδυασμό δροσερού και υπέροχα πικάντικου. Καϊμάμι που στην ουσία είναι ντοντουρμάς, αν έχεις φάει παγωτό στην Τουρκία κατάλαβες, μαστιχωτό χάρη στο σαλέπι, με φιστίκια αιγίνης και γλυκό του κουταλιού σύκο. Κρέμα καταλάνα, την ισπανική βερσιόν της κρεμ μπρουλέ, πλούσια, γλυκιά, και αρωματική. Καπνιστό φουντούκι, μια γεύση που δημιουργήθηκε κατά λάθος όταν ξέχασε τα φουντούκια στον φούρνο, και ναι, είναι τόσο ιδιαίτερο όσο ακούγεται. Και καραμέλα από κατσικίσιο γάλα, βόμβα σε umami.
Τι ξεχώρισα: Καθώς εγώ ψοφάω να δοκιμάζω περίεργους συνδυασμούς και καινούρια πράγματα, ξεχώρισα τις signature γεύσεις του Django. H 4άδα μου σε τυχαία σειρά είναι: καϊμάκι, σοκολάτα με chili, καπνιστό φουντούκι και καραμέλα από κατσικίσιο γάλα. Αλλά, προτείνω να διαλέξεις μια γεύση που σου κάνει κλικ, και να αφήσεις το team του Django να σου προτείνει τη γεύση ή τις γεύσεις δεν κρίνουμε που δένουν καλύτερα μαζί της.
Θα ξαναπάω: Για να δοκιμάσω το σορμπέ σύκο που κυκλοφορεί μόνο τον Αύγουστο. Και γιατί όλο και κάποια καινούρια γεύση ξεπροβάλει από την κουζίνα του Django.
Bonus: Πέρα από gelato, θα βρεις καφέ από το underdog, διάφορα περίεργα και οργανικά ροφήματα όπως matcha tea Hakuma, ginger beer Belvoir, χυμούς firefly, καθώς και σοκολάτες από το Κakau. Tα κουταλάκια, τα κυπελάκια είναι βιοδιασπόμενα και γενικά η όλη λογική του Django είναι zero waste.
Info: Django gelato, Βεΐκου 15, Κουκάκι 📞 6937395363, Instagram
Τα μέρη που μπαίνουν στα σούρτα φέρτα του surtuko.gr είναι αυτά που μου κίνησαν το ενδιαφέρον, που απόλαυσα πραγματικά, και που θα επισκεφτώ ξανά και ξανά. Πάντα δοκιμάζω όλα τα πιάτα που αναφέρω, εκτός κι αν λέω το αντίθετο. Ό,τι γράφεται εδώ είναι πάντα η υποκειμενική μου γνώμη και τίποτα άλλο.
Σε φιλώ,
Σουρτούκω