Το Mexha το είχα σταμπαρισμένο εδώ και καιρό. Αυτά τα πλούσια μεξικάνικα πιάτα, αυτές τις δροσερές μαργαρίτες και αυτό το πολύχρωμο σκηνικό, τα έβλεπα στα instagram και τα λιμπιζόμουν. Πολύ. Άργησα να πάω γιατί το Μαρούσι πέφτει λίγο εκτός της βολής μου. Όμως, ευτυχώς η μοίρα τα έφερε έτσι ώστε μια Τρίτη με καύσωνα, βρέθηκα έξω από το κατώφλι του Mexha στην Αγίου Κωνσταντίνου. Η περιοχή πάρα πολύ γνώριμη γιατί έμενα και δούλευα εκεί πριν 15 και βάλε χρόνια. Τότε βέβαια τριγύρω δεν είχε τίποτα. Τώρα όμως, η Αγίου Κωνσταντίνου έχει αρχίσει να μεταμορφώνεται σε μία πάρα πολύ ωραία after office, και όχι μόνο πιάτσα.
Περνώντας λοιπόν την είσοδο του Mexha βρέθηκα σε μια ωραιότατη πολύχρωμη πρασιά, με μπόλικα φυτά να την προστατεύουν από το δρόμο, που όταν δεν έχει καύσωνα ή τις πιο βραδινές ώρες, είναι μία μικρή όαση. Μπόνους η Paloma που έρχεται να σου τριφτεί στα πόδια, όπως και τα υπόλοιπα φιλικά γατιά, μασκότ του Mexha, όλα με ονόματα κοκτέιλ. Από την αναρώτηση μου γιατί δεν έβγαλα κάποιο από τα γατοσκυλόπαδα μου με όνομα κοκτέιλ με έβγαλε η Αγγελική, που μαζί με τον Χάρη και την Αφροδίτη, έστησαν το Mexha. Και αφού αναλύσαμε τα πάντα για τα γατόσκυλα μας (16 γατιά παρακαλώ η Αγγελική) μου έφερε το μενού. Επειδή η μέρα ήταν πάρα πολύ ζεστή ακόμα, το πήραμε στο χέρι και μετακομίσαμε τελικά στο air-condition του εσωτερικού χώρου, ο οποίος ήταν μια μικρή ζούγκγλα, με κρεμαστά φυτά, ιπτάμενα μαιμουδάκια, και εξωτική αλλά urban διακόσμηση, που σου ξεκουραζει το μάτι και την ψυχούλα, χωρίς όλο αυτό το κλασικό κιτς των μεξικάνικων.
Το μενού έχει όλα αυτά που περιμένεις από ένα μεξικάνικο μεν, αλλά. Στο Mexha, αν κάτι δεν σου κάνει, θα στο προσαρμόσουν ώστε να ταιριάζει στις γεύσεις σου. Εγώ που δεν τρώω κρέας και μου γυάλισαν πάρα πολλά πιάτα με κιμά, η Αγγελική μου πρότεινε να μου τα ετοιμάσουν με έναν “κιμά” από φακές. Αντίστοιχα, αν δεν τα τρως καυτερά, ή αν τα τρως πααααάρα πολύ καυτερά σαν κι εμένα, θα φροντίσουν να στα φτιάξουν όπως θέλεις. Ή γενικώς, αν κάτι δεν σου κάνει, ζήτα το, και η ομάδα του Mexha θα φροντίσει να σου προτείνει κάτι στα μέτρα σου. Και πάμε στο ψητό λοιπόν!
Τι δοκίμασα: Άκου να δεις τώρα. Ενώ ό,τι φάγαμε ήταν καθαρά μεξικανικό, έβγαζε μία ωραία μαμαδίστικη comfort αίσθηση, σα να μεγάλωσες τρώγοντας τέτοια. Και αυτό γιατί, στην κουζίνα του Mexha μαγειρεύουν μεξικάνικα πιάτα, όχι όμως με μια junk λογική, αλλά όπως θα τα έκανες στο σπίτι σου: με πολύ καλές πρώτες ύλες, χωρίς βούτυρα, χωρίς πρόσθετα και ενισχυτικά γεύσης, και με μόνο χειροποίητες σάλτσες. Ξεκινήσαμε με υπερενισχυμένα nachos με τα πάντα όλα, δηλαδή με guacamole, pico de gallo, sour cream, κρέμα τυριού και αντί για chili con carne αυτό τον επικό “κιμά” από φακές. Ένα guacamole από ώριμα αβοκάντο γιατί ποτέ δεν είναι αρκετό. Και patatas bravas, τραγανές από έξω, μαλακές από μέσα, γιατί ήταν τριπλομαγειρεμένες, με μια φανταστική salsa πιπεριάς. Συνεχίσαμε με το street menu, με quesadilla με μανιτάρια και μια από τις πιο νόστιμες σάλτσες που έχω φάει, tacos που τα ζητήσαμε spicy και ναι, ήταν spicy. Burritos για τα οποία φημίζονται δε φάγαμε, ας μείνει και κάτι για την επόμενη φορά. Και συνεχίσαμε με τα κυρίως. Chimichanga τραγανή και παναρισμένη, με λιωμένο cheddar, που τη δικιά μου την έκαναν με αυτές τις φακές παρόλο που δεν είναι στον κατάλογο. Και fajitas με κάτι φανταστικές γαρίδες μαζί με μελωμένες πιπεριές.
Όλα αυτά τα συνοδέψαμε με φανταστικά κοκτέιλ από το δυνατό κατάλογο, που έχει και όλα τα κλασικά, και αρκετά πειραγμένα signature. Εγώ δεν πρωτοτύπησα καθόλου και πήρα μία paloma και μια margarita, αλλά από τα signature, που είχαν την εξότικ τσαχπινιά τους. Τα συνιστώ ανεπιφύλακτα και τα δυο
Τι ξεχώρισα: Καλησπέρα Chimichanga. Η Αγγελική την πρότεινε από την πρώτη στιγμή. Εγώ πάλι αυτή την πανιασμένη λαδίλα που παίρνει η τορτίγια του burrito όταν τo βουτάς στη φριτέζα, δεν τη παλεύω. Αλλά άκουσα την Αγγελική, γιατί ένα από τα πράγματα που έχω μάθει από την τριβή μου με τα εστιατοριομπάρ (και με κάθε χώρο τώρα που τα λέμε) είναι να εμπιστεύομαι τους ανθρώπους τους, γιατί σίγουρα κάτι ξέρουν παραπάνω για τη δουλειά τους από μένα. Και ήρθε. Μια chimichanga, παναρισμένη σε panco, σούπερ τραγανή και χρυσαφένια από έξω, με όλα τα λιωμένα τυριά και τον κιμά να τρέχουν καυτά από μέσα. Εθισμός. Αν έφερνε delivery στο σπίτι μου, αυτό το πιάτο θα το έτρωγα 3 μέρες συνεχόμενα.
Έξτρα μένστιον στις τόσο μα τόσο νόστιμες σάλτσες όλων των πιάτων. Η κουζίνα του Mexha αφιερώνει πολύ χρόνο για να κάνει όλες τις σάλτσες από το μηδέν, και φάνηκε.
Θα ξαναπάω: Για να ζήσω το happy hour, που είναι τις καθημερινές after office (17:00 – 20:00) με ένα street food πιάτο (burrito, fajitas ή quesadilla) συνδυασμένο με ένα cocktail σε τιμές από 15€ μέχρι 18€.
Και γιατί από Σεπτέμβρη ετοιμάζεται μια ωραιότατη ανανέωση στο μενού, όπου ανυπομονώ να ξαναδοκιμάσω τα πάντα!
Info: Mexha, Αγίου Κωνσταντίνου 56, Μαρούσι, 216 0017188, Instagram: MexhaRestaurant
Τα μέρη που μπαίνουν στα σούρτα φέρτα του surtuko.gr είναι αυτά που μου κίνησαν το ενδιαφέρον, που απόλαυσα πραγματικά, και που θα επισκεφτώ ξανά και ξανά. Πάντα δοκιμάζω όλα τα πιάτα που αναφέρω, εκτός κι αν λέω το αντίθετο. Ό,τι γράφεται εδώ είναι πάντα η υποκειμενική μου γνώμη και τίποτα άλλο.
Σε φιλώ,
Σουρτούκω